v.v. Ropta Boys sinds 1965

RB 2 – ONT 2

ONT heeft de wind in zijn rug!

28 oktober is de dag waarop heel Friesland even stilstaat. Het is de dag waarop de grootste Friese vrijheidsstrijder allertijden wordt herdacht. Een man, alhoewel sommige mensen hem zagen als een reus, reeg zijn vijanden een voor een aan zijn zwaard. Hij was de schrik van zijn belagers en toonde geen mededogen. We hebben het hier natuurlijk over Grutte Pier. Onverschrokken wreekte hij de dood van zijn vrouw, zijn geliefde. Het was een man die schijt had aan het regime, en samen met bond- en lotgenoten opkwam voor zijn vrijheid.

Ruim 23 jaar geleden kon ook de trainer van de Philips Sport Vereniging gaan genieten van zijn vrijheid. Aad de Mos werd destijds bij PSV de laan uitgestuurd, na teleurstellende resultaten. Het deerde Aadje niet, want hij switchte nog weleens van club. Niet voor niets kreeg hij later ook de bijnaam Aad Afkoopsom. Niet presteren op je werk, maar het levert je toch een flinke zak met geld op. Dit hoef je als simpele werknemer van een bedrijf niet te proberen, aangezien je dan bent aangewezen op het UWV of in het ergste geval de gemeente. Vandaag de dag is Aad analist, oftewel hij mag voor een fiks aantal euro’s dom lullen over voetbal. Vaak krijgt hij een of andere bekende Nederlander naast zich, omdat het schijnt dat wij dit als tv-kijkers amusant vinden. Zo vergelijk Aad ruim twee jaar geleden het vlaggenschip met een soort van Madurodam-elftal, gezien de geringe lengte die het team bezat. Destijds is er door Ropta Boys flink geïnvesteerd in groeihormonen. Spelers kregen voedingsschema’s en werden begeleid in de Dokkumse sportcentrums. Er werd progressie geboekt, en in de kantine werden wekelijks kilo’s witte rijst, kip en broccoli klaar gemaakt. Echt krachtvoedsel als je de opgepompte kleerkasten moet geloven. Het is niet gewoon even eten, het is een lifestyle. Je kijkt iedere dag sexy naar jezelf in de spiegel, maakt bijzondere geluiden bij het liften van gewichten en neemt in sommige gevallen een mooi ‘tan’ bij de plaatselijke zonnebankboer.

Een verschijnsel dat zich echter steeds meer voordoet, soms ook binnen voetbalteams. Als vlaggenschip hebben wij een eed gezworen waarbij een gezonde levensstijl uit den boze is. Uiteraard mogen wij na de training prima een chocomelletje pakken, om het spierherstel te bevorderen. Regel is dat we eindigen met een biertje in de rechterhand, half leunend aan de bar of aan de stamtafel. De verliezers van de partij worden nogmaals belachelijk gemaakt, waarop erop vaak een tegenaanval volgt die kant nog wal raakt. Typische voetbalhumor. Humor is ook belangrijk om de sfeer binnen het team goed te houden, het hangt dan ook nauw samen met plezier maken. Samen moet je als team presteren, en natuurlijkerwijs doet iedereen zijn uiterste best om een goed resultaat te behalen.

Afgelopen zaterdag mochten wij onder ruime belangstelling voetballen tegen ONT 2. Een ploeg die 3 punten meer had, en vorig jaar als zovelen 1e klasse voetbalde. Op voorhand een pittige tegenstander dus. Net zoals een aantal weken geleden, ook vandaag weer veel wind. Alhoewel dit niks was in vergelijking met de zware storm die Friesland in 2013 teisterde. Mensen werden geadviseerd om binnen te blijven, code geel, rood en oranje waren van toepassing. Een logisch gevolg hierop is dat ruim 9 maanden later een heuse babyboom volgde. Met honderden kwamen ze ter wereld, en zijn te herkennen aan warrige kapsels, tranende ogen en een stormachtige ontwikkeling qua kennis en vaardigheden. Daarnaast zijn ze lichtelijk angstig voor bizarre weersomstandigheden, natuurlijk gezien vanuit Nederlands perspectief. Terugkomend op de wedstrijd, hadden wij weer te maken met harde rukwinden opdoemend vanachter de Peasumer zeedijk. Deze stond pal op het veld, en zorgde met een lus-achtige beweging ervoor dat de wind uit de rug van de kantine opdook. De keeper van ONT had dit de eerste helft goed in de gaten, en bewaakte zijn hok op gepaste afstand van de doellijn. Gedurende de 1e helft ontpopte zich met name een strijd op het middenveld. Veel duels, met name tijdens doeltrappen van de uitspelende ploeg. Veelal werden deze gevechten gewonnen door de thuisploeg, en kreeg men ook wat kansjes. Toch werd er de 1e helft niet gescoord. Alhoewel we op verbaal vlak duidelijk de bovenliggende partij waren.

Het deed denken aan wedstrijden van jaren geleden, waarop iedere verkeerde keuze of foutief gespeelde bal werd ‘na gecoacht’. Een fenomeen die na een lange afwezigheid weer ouderwets opdook binnen het geelgroene bolwerk. Laten we voorop stellen dat je elkaar best weleens de waarheid mag zeggen, en dat dit in sommige gevallen ook nog extra scherpte oplevert is dat helemaal een mooie bijkomstigheid. Toch kreeg de feedback steeds meer een negatief karakter. Dit haalde trainer Boskamp ook terug tijdens zijn speech in de rust. De kracht van dit team ligt in het voetbal, en praten kunnen we beter na afloop met een biertje doen.

De 2e helft werd er naar het thuispubliek gespeeld, wat bovenmenselijke krachten moest los gaan maken bij de matadoren. Echter lag de bal na een krappe minuut achter onze verbouwereerde keeper. Waar zijn collega de wind de baas was, liet hij zich kinderlijk eenvoudig verassen door een lange bal die gedragen werd door de wind, 0-1. Een fikse tegenvaller, maar wat hierna gebeurde was een genot om naar te zien. Ropta Boys verscheen keer op keer in de vijandelijke zestien, maar de trekker werd maar niet overgehaald. Zo mist Mini-Bean één op één op de keeper, waarna hij de rebound op de lat werkte. Daarnaast nog diverse kansen op een doelpunt, maar de keeper, het aluminium of een tegenstander bleek een sta-in-de-weg. Een eeuwenoude voetbalwet zegt dan dat de tegenstander wel gaat scoren. Van net buiten de zestien wist de linksvoor de 0-2 aan te tekenen. Ook deze keer ging onze keepert niet geheel vrijuit. Jammer, aangezien hij de laatste wedstrijden wel degelijk een betrouwbare sluitpost bleek te zijn. Hierdoor nam ook de ergernis weer toe, en moest de scheidsrechter af en toe optreden. Wat hij echter wel vergat is om de thuisploeg, minimaal één, misschien wel twee strafschoppen te geven. Een voorzet vanaf links leek binnengekopt te worden door the Butcher, echter werd hij door zijn directe tegenstander na de grond getrokken. Niet veel later werd dezelfde speler op randje zestien meter onderuit gehaald, helaas oordeelde de leidsman anders. Mede hierdoor besloot Boskamp in te grijpen door de Doffer en Klazovic te wisselen, en werd even later Willem gespaard door de scheidsrechter nadat hij een tegenstander van achter wist te raken. Uiteindelijk weet de Beffer met een geplaatst schot nog de 1-2 aan te tekenen, maar dit doelpunt valt te laat. Tip voor de Beffer, doe dit eens vaker. Zo eindigde deze wedstrijd in mineur. Toch werd met name in de 2e helft erg goed gevoetbald, alleen is het dan jammer dat je jezelf niet weet te belonen met punten.

Aanstaande zaterdag wacht Kollum uit. Een team waar wij eerder dit seizoen tegen hebben geoefend. Een gevaarlijke tegenstander, met veel snelheid voorin. De wedstrijd begint om 12:00 en uiteraard is de liefhebber van mooi voetbal met een tikkeltje Zuid-Europees temperament van harte welkom op sportpark Baensein. Laten we dit kansloze verslag dan nog even afsluiten met een uitspraak van Aadje: ‘In het leven bestaan twee zekerheden: iedereen gaat dood en een trainer wordt ontslagen.’