Internationaal voetbal

Voetballen in het buitenland brengt nogal wat problemen met zich mee. Bureaucratische rompslomp met name. Er dient contact te worden opgenomen met de ambassade van het desbetreffende land, paspoorten dienen geldig te zijn of anders aangevraagd te worden. Om over de douane perikelen maar te zwijgen. Dit is wat voetballen op een hoger niveau met zich meebrengt. Je neemt afscheid van je vertrouwde omgeving, en je spreidt je vleugels uit. Samen met je strijdmakkers ga je het onbekende tegemoet. Auto’s worden van te voren grondig gekeurd bij de plaatselijke garage, zodat de oude barrels klaar zijn om een immense reis te ondergaan. Van te voren werden de heren grondig medisch gekeurd door Leendert. Zijn fluweelzachte handen beroerden de lichamen. In de tussentijd zag je pijnscheuten in de gelaten van de spelers, want onze fysio is niet van de zachtaardige aanpak. In de verte dreunen de drums en het gitaargeweld van Rammstein door je oren, en realiseer je: dit is waar ik het voor doe! Helaas dacht niet iedereen hier zo over, want meerdere spelers werden afgekeurd door het strenge regime omtrent de gezondheid en het welzijn. Hierdoor was Boskamp genoodzaakt om een beroep te doen op Commando Tseard, Broembroem Kuiper en Mooibroekje. Uiteraard is Mooibroekje een bekend gezicht, een protegé die wij dit seizoen laten rijpen tussen zijn vrienden in de A’s. Als liefhebber is het dan ook mooi om te zien dat er ruimte is gemaakt voor een vriendenteam binnen het machtige geelgroene bolwerk.

Na al deze plichtplegingen werd er op de vroege zaterdagochtend richting de Fries-Groningse grens gereden. In de tussentijd zag je het landschap veranderen. Van de beschaafde wereld richting de achtergestelde gemeenschap. Net voorbij Buitenpost was er al de eerste lekke band, gevolg van de onverharde wegen in de provincie waar niemand om Nederland wat omgeeft. Na een bandenwissel waar het team van Verstappen jaloers op zou zijn werd excursie voortgezet. Af en toe werd je ingehaald door paard en wagen, en ondertussen was de TomTom ‘it paad bjuster’. Welkom in het land van de reserve Duiters. Een provincie die om één reden nog voor Nederland wordt behouden, het gas. Een middel welke de Duitsers ten overvloede gebruikten in een periode die nooit had mogen plaatsvinden. Net voor Visvliet was het tijd voor een pitstop, want de beentjes moesten nodig worden gestrekt. Onder het genot van vers gesmeerde broodjes, verzorgd door het technisch hart werden de smaakpapillen weer geactiveerd. Dit leverde veel bekijks op onder de lokale bevolking. Vol bewondering keken ze naar ons, en riepen iets in een onverklaarbare taal. Een woordgebruik dat zich kenmerkte met veel geknauw, en steevast eindigde op ‘wat appat ja’. Voor met name onze jongere spelers was dit een bijzondere ontmoeting en een moment om nooit te vergeten. Jimkesma gaf achteraf aan dat het voelde alsof hij op safari was, en dat zijn generatiegenoten zichtbaar moesten wennen aan deze abnormale omstandigheden.

Na nog ruim een uur te hebben gereden kwam dan toch eindelijk Gruupskerk in zicht (in het Frysk beter bekend als Gryptsjerk). Uiteraard werd er eerst nog een kort bezoekje aan het Hoerediep gebracht, want er waren nogal een handvol spelers die er seksuele frustraties uit moesten sproeien. Aldaar aangekomen bleek het niks anders te zijn dan een kanaal, waar steevast turfschepen vanuit Fryslân de achtergestelde buren voorzien van brandstof, zodat zij ook tijdens koude tijden enigszins warm kunnen zitten in hun plaggenhutten. Na research bleek het woordje hoer(e) in het Grunnings slijk te betekenen. Dit leverde tijdens de wedstrijd ook prachtige taferelen op toen een roodhemd een speler in het groengeel door het hoer wilde gaan halen. Uiteindelijk werden we ook vies door het slijk gehaald, wat resulteerde in een 5-0 nederlaag. Een teloorgang die diverse redenen kende, en ergens ook ietwat geflatteerd was.

Zoals geschreven hadden we er een lange reis op zitten voordat sportpark de Enk werd bereikt. Hier was het enige kunstgrasveld van Groningen te vinden, uiteraard gesponsord door Fryske weldoeners die de wereld willen helpen. Bij aankomst bleek echter dat wij mochten aantreden op het B-veld, waar in de tussentijd de laatste koeien van het veld werden geplukt. Dit is de charme van voetballen in het buitenland, aldus Bompa. Aangekomen in de kleed box werden de infusen uit de tassen gehaald en klaargemaakt voor gebruik. De spelers werden geïnjecteerd met sportachtige substanties bestaande uit suikers, mineralen, eiwitten en vitaminen. Dit moest ervoor gaan zorgen dat de smalle selectie een puike prestatie op het veld moest gaan leggen.

Het bleef met name met intenties. Al in de warming-up raakte Swiep op onverklaarbare reden geblesseerd. Een kolossale zwelling zorgde ervoor dat zijn knie een dubbele omvang kreeg. Een omtrek waar vrouwen die kiezen voor borstvergroting op hopen. Vanzelfsprekend verzaakte hij niet om te vlaggen, maar halverwege de 2e helft moest hij zich toch laten vervangen. Onder luid gejuich van de Grunningse wiefen verliet hij het strijdtoneel. Gedurende de krachtmeting verlieten ook Seamon en Mini-Bean tijdens de 2e helft het veld, waardoor het duel met 10 man verder moest gaan. Een verzwakt team welke in ondertal het treffen moest zien uit te spelen. Dit bleek uiteindelijk een kansloze missie, waardoor de score voor de thuisspelende club opliep naar 5-0. Een fikse oorwassing voor het ooit zo machtige geelgroene team. Toch had het scoreverloop nog anders kunnen verlopen toen the Butcher de kans op 1-1 miste. Zijn lob was de keeper te machtig, maar hij werd gered door de deklat. Verder was de thuisploeg voornamelijk gevaarlijke met de lange bal. Een concept waarbij de sterke spits en de lopende middenvelders een belangrijk onderdeel zijn. Dit voerden zij goed uit, en toen de 2-0 viel door een prachtig gekruld afstandsschot was het verweer voorbij. De overige doelpunten waren een genot voor de thuisploeg en zijn supportersschare, maar deerde Boskamp zijn manschappen weinig. Een verliesbeurt hoort er namelijk bij in de 2e klasse, een fenomeen welke wij nauwelijks gewend waren in de jaren hiervoor.

Uiteraard waren de gelederen flink verzwakt. Zo waren onder andere de Doffer, Drieske, Willem en de Witte Windhond afwezig door blessures. Toch was het niet allen maar kommer en kwel. Aan het einde van deze zaterdag werd er een nieuw selectielid verwelkomt. Een speler die zijn strepen in Dokkum heeft verdiend, en die volgens geruchten bij Be Quick als een gigantisch talent te boek stond. Na het beklinken van een pul bier tijdens het Oktoberfest in de 3e helte is hij lid geworden van het RoptaBoys maar bovenal van het vlaggenschip. Later deze maand zal er een officieel moment zijn waarop het nieuwe selectielid verder zal worden uitgelicht. Volgende week wacht ONT 2, weer een zware tegenstander. De Doffer is gebrand om hierbij aanwezig te zijn, en ook de overige blessure gevallen lijken tijdig hersteld te zijn.