v.v. Ropta Boys sinds 1965

FRYSKE JONGENS 2 – ‘T VLAGGENSKIP

Je kent het wel, de clubscheidsrechter en grensrechter, vaak heren die iets minder objectief zijn dan wat hoort. Het is een gegeven welke binnen het amateurvoetbal veel plaatsvindt. Grensrechter zijn is sowieso een taak die je het liefst niet uitvoert. Wanneer je je naam niet terug kunt vinden binnen de basis elf, dan wordt het al enigszins ongemakkelijk. Samen met de andere wissels mag je uitvechten wie de vlag in de handen gedrukt krijgt. Een luxe welke wij niet kennen, aangezien wij al jaren gebruik kunnen maken van Swiep.

Voor de wedstrijd werd een minuut stilte gehouden, om stil te staan bij de relatiebreuk tussen Wesley en Yolanthe. Een zeer tragisch en verdrietig moment. Jaren geleden leken ze dolgelukkig, maar ik snap Wesley wel. In de loop van jaren heeft Yolanthe meer onderhoudsbeurten gehad dan mijn vijftienjaar oude Peugeot. Haar gezicht lijkt zo langzamerhand eerder een mislukt schilderij dan dat ze er beter van wordt. Heb je dan Euries bij de vleet, dan kun je beter een nieuwe vrouw kopen en de oude slijten.

Ondertussen stond hij met tranen in de ogen aan de zijlijn, de amateurvlagger van de boys uit Kollumerswagger. Wellicht voortkomend uit zijn leeftijd, en onvoorbereid op de heftige gebeurtenissen die kunnen plaatsvinden in de showbizzwereld. Hij oogde onzeker en fragiel. Misschien had hij vrijdagavond net zijn eerste zoen gehad van zijn meisje en was hij daardoor de weg een beetje kwijt. De vlag lag niet comfortabel in zijn rechterhand. In zijn linkerhand had hij af en toe een a4tje, toebedeeld gekregen van zijn trainer, met daarop de achter ongeschreven regels voor amateurvlaggers.

Na pakweg een aantal minuten had hij al zijn eerste punt te pakken. Een bal aan de zijlijn, welke overduidelijk nog op de lijn lag, vlagte hij af. Leren speeltuig buiten de kalklijn meneer de scheidsrechter riep hij met een grote lach. De leidsman knikte, en kende de bal toe aan de thuisploeg. Dat is punt nummer 1 trainer! Ja jongen, antwoorde zijn leidinggevende. Je hebt je eerste biertje verdiend, bij twijfel altijd vlaggen. Trainer, heb punt 2 ook al te pakken! Ik hanteerde het grijs gebied van 1 meter, waardoor de spits overduidelijk buitenspel liep. Kijk, en hij vlagt ondertussen Ype af die de 0 -2 liet aantekenen. In eerste instantie wijst de scheidsrechter nog naar de middencirkel, maar hij laat zich overrulen door de grensrechter. De scheidsrechter fluistert zachtjes in zijn oor, alweer een punt verdiend, ben trots op je jongen. Er verschijnt een kleine glimlach, wat voelt dat goed andere mensen naaien. Zou meisjes naaien hetzelfde voelen? Ik hoop het, het voelt goed, maar denk niet dat ik mijn vlag meeneem. Of zou ik die ergens moeten instoppen? Ach, laat maar, ik moet meer punten verdienen.

Ondertussen volgt er een discussie op de bank bij de geelgroenen. Oké, wij hebben een aantal spelers die niet weten wat buitenspel is, maar Ype kent de kneepjes van het vak. Die heeft jaren op bizar hoog niveau gevoetbald. Het leek in eerste instanatie ook onwerkelijk dat hij op snelheid de keeper wist te omspelen, en de bal in het netje deponeerde. Er waren niet eens protesten van de verdedigers, totdat de vlagger zijn kans schoon zag en punt 2 binnen harkte. Een typisch gevalletje matennaaierij, we kunnen beter andere dingen naaien.

Nog voor de rust pakte de man met de vlag ook zijn derde punt van de middag. Kijk, als ik nu de vlag omhoog steek is het buitenspel, wedden trainer? Hup, vlag in de lucht, buitenspel. Weet je trainer, ik hoef dus niet op één lijn te lopen met de verdediging, hierdoor blijf ik een stuk fitter om straks in te vallen. Trouwens, punt 3 gepakt. De grijns op zijn gezicht is ondertussen een stuk groter, gezien zijn ploeg op 2 – 1 is gekomen.

Gelukkig mocht je de 2e helft voetballen, dat bracht wat rust langs de zijlijn. Voordat het doelpunt werd afgekeurd, stond het namelijk al 0-1. Na een prachtige aanval ronde de Witte Windhond beheerst af. Tot zoverre was hij nauwelijks waar te nemen. Na de wedstrijd erkende hij dat hij Roy Makaay wou eren op zijn verjaardag. Onzichtbaar zijn, maar wel scoren, daar draait het toch om. Zoals eerder gememoreerd zorgde Ype, die vandaag in de spits stond, voor de 0 -2, maar werd actie werd zoals eerder door de grensrechter teniet gedaan. Dit was een kantelmoment in de wedstrijd, en binnen no-time wisten de gastheren op 2 – 1 te komen, voornamelijk door slecht en ongeconcentreerd verdedigen. Voornamelijk de Pélé van Kollumerzwaag was een plaag voor de verdediging. Constant aanspeelbaar, en erg snel op de eerste meters. Gelukkig is dat precies de kracht van ons centrum, en wisten zij veelal de snelheid uit de aanvallen te halen.

Na de 3 – 1 schakelden de geelgroenen een tandje bij, en wisten uiteindelijk een gelijkspel over de streep te trekken. De wissels pakten goed uit, en zo wist B-junior Gerwin en wederom de Witte Windhond nog te scoren, waardoor het schouwspel in een 3 – 3 gelijkspel eindigde. Na de wedstrijd werd deze regenachtige dag afgesloten met een aantal biertjes. Tegenvallend was dat er Amstel werd geschonken, dit doe je eigen spelers, fans en bezoekers niet aan. Puur vergif, stroperig bier. Tip: schakel lekker over op Hertog Jan, en gooi die meuk uit je kantine.

Zaterdag wacht de thuiswedstrijd tegen VIOD, mocht het weer het toelaten gezien de grote hoeveelheid regen van de afgelopen dagen. Na afloop van de wedstrijd zal er nog feest zijn in de kantine. De feestcommissie organiseert dan namelijk het Proud2beFout feest.

Tot dan!