#chromofobie
|Waar mijn teamgenoten de afgelopen weken al volop punten aan het pakken waren, lag ik er ergens aan de andere zijde van de wereld te genieten van een goudgele rakker. Ergens liggend op een comfortabel ligbed met uitzicht hebbende op welgevormde dames. Allemaal getooid in bikini, het leven is zo slecht nog niet. Mijn ogen doezelen dicht, op de achtergrond hoor ik het geluid van opzwepende beats. Ik schrik wakker, mijn fles met goudgeel vocht is leeg. Er wordt een nieuwe besteld, en in de app lees ik dat er nipt is verloren van Rijperkerk 2. Een strafschop net voor tijd wordt de groengele equipe fataal. Zonde, ik bestel nog maar een nieuwe fles Skol, het verdriet verdrinken.
Mijn gedachten dwalen af. Rijperkerk uit, altijd lastig. Een nipte verliesbeurt tegen een van de kampioenkandidaten. De selectie van de Protters heeft een flinke impuls gehad, door het mismanagement bij de buren van Trynwalden. ’t Vlaggenskip zag, voelde en hoorde het al tijdens de Copa Ropta. Incapabele bestuursleden die haar leden wegjagen naar de buren. Alhoewel Ropta Boys zijnde ook bekend staat als een verzameling vreemdelingen (althans bij de buurtverenigingen), is de kans vrij klein wanneer er pakweg spelers van Ternaard of Anjum overstappen wanneer de eigen club een andere weg probeert in te slaan. Waldpyken zijn elkaar wellicht wat beter gezind. Klaaikluten zoeken de oplossing in het algemeen liever intern, ‘want dy frjemden hoeven wy hjir net’. Zo heeft Oostergo zijn selecties aangevuld met kakelverse koeien om de minimale doorstroom naar de senioren een positieve stimulans te geven. Vol trots stonden de heren met drie prachtig gevormde dames op de foto. Een signaal naar de steeds harder wordende maatschappij. Allereerst: de dames komen te spelen in een verder volledig uit heren bestaand seniorenteam. Hiermee wordt aangetoond dat zowel beide geslachten hetzelfde worden behandeld. Samen omkleden, samen douchen, al lijkt mij dit wat minder gezien het uiterlijk van de juffertjes. Al draait een echte ‘Jister’ hier zijn handen niet voor om. Daarnaast zijn de dames opgemaakt in de nieuwe decembertrend, roetveeg bruin of zwart. Dit brengt namelijk extra spanning met zich mee, aangezien het aangezicht door de mengeling van kleuren wordt vervaagd. Een soort van gekostumeerd bal, maar dan met pepernootgooiende acteurs die de vriend zijn van ieder kind.
Over roetvegen gesproken. Het doet mij direct denken aan remsporen in je onderbroek. Net niet goed afgeveegd, maar gebukt onder druk en tijd toch maar snel de hele mikmak weer aangetrokken. Halverwege de dag bereiken de onaangename geuren via je neusvleugels je reukorganen. Onpasselijk wordt je ervan, maar toch wordt met roetvegen vandaag de dag iets anders bedoeld. Je kunt er niet omheen, het nieuws staat er bol van en een klein plukje mensen krijgt onbedoeld weer de nodige aandacht. Uitgebreid onderzoek heeft echter aangewezen dat de kern van het probleem niet met racisme heeft te maken, nee men is namelijk bang voor mensen die bestaan uit een en dezelfde kleur. Blanke mensen, help! Donkere mensen, help! Gele mensen, help! Men is bang voor kleuren, ook wel chromofobie genoemd. Kleuren boezemen angst in, maar als je kleuren combineert, wordt de angst natuurlijk ook half zo groot. Dat is ook de reden dat de kapperszaken floreren in deze tijd, door haar in alle kleuren van de regenboog te verven.
Het is zichzelf indekken voor de maatschappij. Racisme is hip en trendy, maar chromofobie (angst voor kleuren), leukofobie (angst voor de kleur wit) of melanofobie (angst voor de kleur zwart) zijn momenteel nog een ondergeschoven kindjes. Je wilt natuurlijk niet voor schut staan voor je buren, vrienden en vage bekenden. Je kunt beter de klassieker racisme maar weer uit de kast halen, want hier is iedereen gevoelig voor.
Eindelijk wat diepgang in een verslag over de avonturen van ’t Vlaggenskip. Komende zaterdag wacht alweer de volgende uitdaging, namelijk hoe moet Buitenpost 3 worden afgestopt. De heren zijn in vorm, de Sweltjes werden met 11-1 opgerold. De Sweltjes zijn overig geen direct familie van de Protters, alhoewel beide soorten zich voortbewegen door middel van het op een neer slaan van de vleugels. De gasten uit Buitenpost staan onder leiding van oudbekende Floyd, die altijd getergd is om te winnen van zijn vroegere liefde Ropta Boys. De thuisclub is gebaad bij een overwinning, om zodoende de aansluiting met de topploegen te behouden. Oant saterjeee!