Vorige week was het dan eindelijk zover, internationale vrouwendag. De dag waarop de vrouw centraal staat, net zoals de andere 364 dagen van het jaar. Echter voelt de vrouw dit anders, en is er een speciale dag in de wereld gebracht om deze heugelijke gebeurtenis te vieren. Hoe bijzonder was het dan ook dat er precies op deze dag diverse filmpjes het worldwideweb werden opgeslingerd, waar vrouwen getooid in het Eva’s kostuum waren te zien. Er is expliciet gekozen voor het Eva’s kostuum, aangezien Adam een man was wat uiteraard niet past binnen de internationale vrouwendag. Nu is natuurlijk de vraag, wie is de mol welke het internet verblijdt met deze stoot aangevende netvlies verheerlijking.

Was het de groepering achter #metoo, die wederom discussie wil brengen in de wereld waar mannen de scepter zwaaien? Of zit Rusland onder leiding van Poetin hier ook weer achter? Want zo langzamerhand bepaalt de natie van de ‘Puppet Master’ alles in onze wereld. Overal heb je ze, de mol. Bij Ropta Boys heten ze Andries of Simon-Jan, op tv Johnny of Linda. Jan was echter voordat hij als de mol werd aangewezen een doodnormale jongeman. Af en toe te zien op de beeldbuis, maar was eerder een nummertje binnen de televisiewereld dan een diva. Je kende hem wellicht van spuiten en slikken (welke een directe link heeft met #metoo) of It Takes 2, maar verder was het een anoniem lekkertje waar menig vrouw of man likkebaardend naar keek. Totdat hij afgelopen zaterdagavond zich als mol naar voren bracht. Hij had Olcay en Ruben verslagen, een hysterische modemalloot en een of andere melodiearchitect. Chapeau, Jan, jij bent de Mol!

Stiekem heb ik een beetje het gevoel dat wij dit seizoen meedoen aan wie is de Mol. Keer op keer weet de mol toe te slaan, en laten wij punten liggen. Ondergronds, zonder dat iemand het ziet, slaat hij toe. Onopgemerkt, maar meedogenloos sleept hij zijn teamgenoten naar de onderste regionen van de 2e klasse. Handelt hij alleen, of ronselt hij andere spelers om deel te nemen aan zijn donkere spelletjes. Het is nog steeds een vraag voor Boskamp en het technisch hart, of weten zij wellicht ook meer. Boskamp zou de ideale mol kunnen zijn, aangezien hij al druk bezig is met zijn nieuwe avontuur in Holwerd. Anderzijds heeft hij als coach niet direct invloed op het spelbeeld, zijn taak is om de poppetjes op de juiste plaats te zetten. Je blijft nadenken. De mol is goed, want hij gunt zijn teamgenoten af en toe ook een pleziertje. Hierdoor glijdt de aandacht van hem af, en gaat hij op in de groengele massa. Drie punten worden gevierd als een kampioenschap, allemaal het streven van het insect etende zoogdier. Vorig jaar, mocht hij toen al deel zijn van ’t Vlaggenskip, hield hij zich op de achtergrond. Nu slaat hij meedogenloos toe, of was de mol vorig jaar nog geen onderdeel van deze verzameling individuen met voetbal als hobby?

Goed, zaterdag sloeg de mol wederom toe tegen Kollum, al was hij ook deze keer nauwelijks te ontdekken. Een flink gewijzigd Vlaggenskip, en een stugge tegenstander welke het moest hebben van hard en fysiek voetbal. Hier had de thuisploeg het zichtbaar moeilijk mee, en de mol zag dat het goed was. Alhoewel de groengele machine sterk startte, Kars had al vrij snel de mogelijkheid de score te openen maar hij wist in twee instanties de keeper niet te verschalken, had je het gevoel dat het lastige middag zou kunnen worden. In het eerste kwartier vielen er nog een aantal mogelijkheden te noteren, maar wederom wisten de voorwaartsen het net niet te vinden. Er werd een bal van de lijn gehaald, en andere grote kansen werden vakkundig om zeep geholpen. Langzaamaan verloor de equipe van Boskamp de controle, en liet Kollum het op slag voor rust na om de score te openen. Drie kwartier had ik zitten turen naar de veldspelers, iedere beweging werd genoteerd. Toch bleef het allemaal onzeker en ongewis in mijn hersenpan. Wat het spits Kars die het naliet te scoren, of toch The Butcher die het door hem geliefde lerenspeeltuig vaker van zijn schoen liet stuiteren dan dat een slager worst door zijn handen krijgt.

Na de thee en de nodige inspirerende woorden werd de 2e helft wederom sterk gestart. Jimkesma, die na de rust in het team was gekomen, was direct gevaarlijk. Een strakke voorzet werd door iedereen gemist, en het 1 op 1 moment werd gewonnen door de oranje sluitpost. Hierna een sterker Kollum die uit de eerste vier kansen, drie keer wist te scoren. Een vrijetrap die door de muur dwarrelt. Yorrick die een voorzet niet kan wegkoppen waardoor de enigszins irritante nummer 10 kon scoren, waarna ook de 0-3 nog viel. Een moedeloos en ongeïnspireerd thuisploeg kon geen vuist maken, en verloor gezien de gehele wedstrijd geflatteerd van de kaaskoppen. De kazen werden wederom niet gesmolten, en hierdoor blijft het hoogst spelende seniorenteam in degradatiegevaar.

Ondertussen is het bijna woensdag, gehaktdag. Nog is het mij onduidelijk wie de mol is. Is het een van de mannen die wekelijks voetbalt, of moet ik het ergens ander zoeken? Zou het een van de spelersvrouwen zijn, zit de voorzitter hierachter of blijkt toch het technisch hart meer te weten. Mijn onderzoek gaat door, en aanstaande zaterdag tegen ONT gaan we zien of de mol een glimp van zijn streken laat zien.

De wedstrijd start om 14:30 in de Opeinde, nabij Drachten.