v.v. Ropta Boys sinds 1965

Verslag DTD 2 – Ropta Boys 2

SPANning aan de zijlijn!

Op een avond je wedstrijden spelen heeft wat magisch, vooral wanneer het jaar ten einde loopt. Het geeft alles een beetje extra glans, al zie je er weinig van door alle duisternis. Vol goede moed rijd je richting de tegenstander, dit maal DTD. In de verte zie je de lichtmasten al branden, en je bereid je mentaal al voor op de wedstrijd. Ondertussen voel je je ook een beetje versuft. Je lichaam is het avondeten nog aan het verteren, en rond de klok van 19:00 is toch vaak het moment dat je even een ‘knipperke’ gaat doen op de bank. De jonge spelers zijn waarschijnlijk (nog) niet bekend met dit verschijnsel, maar wanneer je iets ouder bent of wordt, heb je dit rustmoment nodig. Met de ogen half open stap je uit je bolide en zie je je strijdmakkers al staan. Een selecte groepje zuigend aan het laatste zware shagje van de avond, waar anderen de voorkeur geven aan een bakkie pleur of een tropisch sportdrankje.

Vanuit de kantine wordt alles gadegeslagen. De vijandelijke ogen prikken in je rug, en beide teams hebben eigenlijk geen idee wat men van elkaar moet verwachten. In competitieverband treft men elkaar nimmer, aangezien DTD haar kunsten op de zondag vertoont. Men speelt in de 1e klasse reserve, maar wat stelt dat voor in de toch wel zwakke zondag-tak van de KNVB? De strijd tussen beide teams moet duidelijk gaan maken wie de route naar Europa in leven houdt. Vanuit de verslagen van DTD 2 schijnt het een goed voetballend team te zijn. De notulist komt veelal superlatieven tekort, en wist na de wedstrijd al vrij snel te melden dat wij als vlaggenschip zijnde een enigszins ordinair schopteam zijn. De wedstrijd kende enkele ongelukkige momenten, maar nimmer met de intentie om een tegenstander te blesseren. Het was een match op het scherpst van de snede, zoals een wedstrijd hoort te zijn. Fysieke strijd, waarbij de leidsman veel toeliet. Prachtig om te zien voor de neutrale supporter, en deze waren in grote getalen aanwezig.

De ambiance richting de wedstrijd hield echter wel de wensen over. Geen vuurwerk of cheerleaders die de boel eens kwamen opzwepen. Niks van dit alles, niet eens een opkomstmuziekje zoals bij de Champions League. Voor DTD leek een avondwedstrijd in de beker de gewoonste zaak van de wereld. De mannen hadden ook het volste vertrouwen, met de nodige spelers van het 1e elftal gestationeerd op het speelveld of op de reservebank. Dit varkentje gaan wij wel even wassen, en uiteindelijk heeft men dat ook gedaan, maar dit ging niet zonder slag of stoot. Toch blijf ik van mening dat je als thuisspelende ploeg wel wat meer sfeer had mogen creëren. Goed, wat men miste aan spektakel voor de tijd, werd aan de zijlijn meer dan goed gemaakt. Boskamp is wat ons betreft al een bijzondere verschijning, maar de trainer van DTD 2 kan er ook wat van. Een markant persoon, die zijn Leeuwarder swag combineert met een bijzondere kijk op het spel. Gedurende 90 minuten stond hij aan de zijlijn te springen en schreeuwen. Wanneer een van zijn spelers in aanraking kwam met de harde en venijnige kunstgrassprieten was de wereld te klein, en stond hij de videobeelden te bekijken. Dit is duidelijke geel scheids, je bent toch niet blind? Als het zo moet SPAN ik een rechtszaak aan. Andersom was er uiteraard vaak weinig aan de hand. Theater, ze zien te veel televisie. Hij had wel iets van Simeone of een van de andere adhd coaches die de wereld rijk is. Overal op mekkeren, behalve op zijn eigen spelers.

De man oogde gespannen. Er leek een immense druk op zijn schouders te rusten. Geen moment kwam hij tot ontspanning. Af en toe richtte hij zich op de reservebank van het vlaggenschip: jullie zijn een stelletje schoppers! Er verscheen een glimlach op de gezichten van de reservespelers, na jaren van intensieve training is het ons dan eindelijk gelukt. We kunnen onszelf eindelijk scharen in het rijtje met clubs die bestaat uit notoire schoppers. Week in, week uit oefenen we op het raken van ledematen. Op alfabetische volgorde worden spelers vastgebonden en gepositioneerd op het trainingsveld. De overgebleven spelers mogen dan lukraak scheenbeentje tikken, enkeltje kletsen of ijsbeentjes uitdelen. In eerste instantie met de ogen open, op dit moment zitten wij in de fase van de blinddoek. Je tegenstander moet je onvoorwaardelijk zien te vinden (lees raken), want voetbal is oorlog. De statistieken worden goed bijgehouden door Joran en Le-on, en aan het eind van het seizoen wacht de winnaar een blessure naar keuze. Zo kunt u dus lezen dat wij als vlaggenschip veel waarde hechten aan het teamgevoel, en daarnaast er alles aandoen om te winnen. Nee, de reactie van de trainer was eigenlijk wat overspannen, van beide zijdes werd uitgedeeld en geïncasseerd, zoals het veldvoetbal betaamd. Het is dan ook geen zaalvoetbal waar fysiek contact uit den Boze is.

Dan weer even terug naar de voorbereiding, waar in het bijzonder gastspelers Ypie en the Wizard veel aandacht opeisten. Ypie had nogal wat moeite om de juiste kledingsamenstelling bij elkaar te rapen. Waar pakweg 99% van de spelers zoals afgesproken zwarte sokken droeg, verkoos hij de fluorescerende gele sokken aan te trekken. Vedette neigingen noemen we het maar. Daarnaast kreeg the Wizard de ruimte om zijn beruchte drie vragen te stellen. Tot ieders verbazing bleef het maar bij een simpele vraag voor Boskamp. Goed, over de 1e helft gezien was het voornamelijk rommelig waarbij het vlaggenschip een licht overwicht had. Echter werd zoals wel vaker niet gescoord, en kansen of mogelijkheden om zeep geholpen. De 2e helft begon gelijkwaardig. DTD 2 zette er nog maar een aantal 1e selectiespelers bij, en hierdoor kregen ze beetje bij beetje meer grip. Waar Jimkesma twee grote mogelijkheden mistte, wist de grote en logge spits van de tegenstander wel te scoren. Door navraag wisten we te achterhalen dat lompeRICK had gescoord. Hierna werd het een en ander omgezet, en werd er nog meer druk uitgeoefend op de onzekere achterhoede. Een snelle en effectieve counter betekende uiteindelijk de 2-0 einduitslag, gescoord door wederom de spits.

Dit resultaat betekende het einde van ons bekeravontuur, maar daar maalt niemand om. Weekendjes weg kunnen weer worden ingepland, zonder dat je rekening hoeft te houden met bekerverplichtingen. Zaterdag wacht de wedstrijd tegen Buitenpost 2. De koploper van de 2e klasse, en een team die in mijn ogen veel hoger staat aangeschreven dan onze tegenstander van vanavond.

Wij wensen DTD nog veel succes in de beker!