Het was een werkelijk stralende zaterdagmiddag toen Ropta Boys zich melde in Hardegarijp. De jongens waren in opperbeste stemming en vol vertrouwen in de komende strijd. Het prachtige weer lonkte om de melkflessen even te bruinen tijdens een masterclass voetbal tegen een laagvlieger. De werkelijkheid onderscheidde zich wederom van de fantasie en het was een Ropta Boys dat erg slordig begon.

Ballen werden vaker ingeleverd dan flessen bij de supermarkt. De ene na de andere kans werd aan de tegenstander verschaft die hier dankbaar gebruik van maakte. Een vrije trap werd in eerste instantie naast getikt door Johannes. Alle spelers van RB bleven in hun slaapzak liggen buiten de zestien en de eigen grensrechter constateerde geen achterbal. Een halve meter achter de lijn werd de bal voorgegeven en binnen gekopt. Een verbouwereerde sluitpost bleef met de bal in het net eenzaam achter op de woeste vlakte in Hurdergaryp. 1-0. Er was nog niets aan de hand, maar dit mocht een goede waarschuwing zijn voor het vervolg van de wedstrijd. Helaas had deze waarschuwing net zoveel effect als een rechtzaak tegen Wilders. Er werd simpel balverlies geleden in de eerste fase van de opbouw waardoor een huis – tuin en keukenvoetballer van Hurdergaryp kon profiteren. Met de binnenkant van de voet werd de bal dankbaar in het net geschoven. 2-0. De derde goal werd net zo makkelijk weggegeven. Ropta Boys was zo aangeslagen als een hert die in de loop van een geweer kijkt. Als een roedel wolven besloop Hurdergaryp de makkelijke prooi. Door slecht verdedigen kon de spits makkelijk aangespeeld worden. Deze kon drie keer in zijn neus peuteren, zijn haar nog even goed doen, de veters nog even wat strakker aantrekken en zwaaien naar zijn moeder aan de zijlijn voordat hij de bal eenvoudig in de goal plaatste. 3-0.

Tweede helft

In de pauze was het niet moeilijk aan te wijzen wat er misging, namelijk alles. Na een heftig debat in de kleedkamer werd het veld opgezocht voor de tweede helft. Ropta Boys begon iets sterker en wilde iets aan de blamage doen. Het was immers ook al eens teruggekomen van een 3-0 voorsprong tegen Harkemase Boys. De hoop op nog een goed resultaat was daarom gerechtvaardigd. Hurdegaryp verklaarde deze gedachte echter meteen tot een utopie door na een goede aanval en wederom slecht ingrijpen de 4-0 binnen te schieten. De groengele helden wisten hierdoor dat de wedstrijd afgelopen was. Als een eigenaar van een Opel Cadet die zijn auto wast wilde Ropta Boys de uitslag toch een beetje oppoetsen. Jan Bekker liep als de gelaarsde kat door de defensie van Hurdergaryp. Door een hard schot met de kenmerkende krul vloog de bal buiten bereik van Rambo Schoenveter in de kruising. 4-1.

Door dit doelpunt leek Hurdergaryp zenuwachtig te worden. De gehele wedstrijd werden er al schenen, achillespezen, knieholtes en enkels aangetikt door de mannen in de rode hemden. De scheidsrechter die vandaag de nieuwe scherpte van zijn bril testte kon dit vandaag niet constateren. Eveneens de dikke hensbal die Theunis maakte in eigen zestien ontging hem volledig. Gelukkig heeft hij het bonnetje bewaard laten we maar zeggen.

Hurdergaryp liet de tweede helft zien waarom het gedegradeerd is. Er werd paniekerig uitverdedigd en om elk wissewasje werd er meer geklaagd dan bij de bekende muur in Jeruzalem. Na opportunistische lange ballen werd alles op alles gezet om nog meer goals te maken. Tseard Bekker maakte door zijn doelpunt er een familiegelegenheid van. De keeper kon niet voorkomen dat de bal in de korte hoek belandde. Met nog weinig tijd op de klok werden de reddingsvesten toch nog uitgedeeld in Hurdergaryp. Met man en macht wilde men de 4-3 voorkomen. Om de 3 seconden werd er ‘TIJD!’ ‘TIJD!’ geroepen. Dit had niets te maken met een speler die tijd had, want Ropta Boys zette Hurdergaryp nog even onder druk. Net voor het einde werd Jelle in het zestien meter gebied van de tegenstander bikkelhard onderuitgehaald. We kregen voordeel en Jorrit beloonde Jelles offer met een vlammend schot die de hemel in tweeën sneed, helaas ging de bal net over. Twee minuten later werd de drietoon door de scheidsrechter net als de witte rook op het St. Pieterplein bejubeld. Met de kofferbak vol van schaamte reden de bolides van de groengelen weer naar huis.

JDG en een beetje PP