Afgelopen zaterdag was de warmste 7 november ooit, in de Bilt werd een temperatuur van maarliefst 18.4 graden gemeten wat gelijk staat aan 291,4 Kelvin. Toch stond de dag met name in het teken van het verzoeningsgesprek tussen Taiwan en China. Voor het eerst sinds 1949 gingen beide landen weer het gesprek met elkaar aan. Sinds eerder genoemd jaartal  wordt een koude psychologische oorlog gespeeld, waarbij China zich de baas acht en zij Taiwan als een afvallige provincie beschouwen. Een conflict dat al jaren doorsuddert, want Chinezen zijn over het algemeen vrij vasthoudend en daarnaast zo nu en dan intimiderend. Iedereen weet hoe het er aan toe gaat wanneer je je bestelling gaat ophalen bij de plaatselijke Wok-toko. Sambal bij? Sambal bij? Het wordt je zo opgedrongen dat je de vraag wel met een volmondig ‘ja’ moet beantwoorden, maar eigenlijk wil je het niet. Wij nuchtere Friezen zijn niet gemaakt voor pittig voedsel, een bord vol stamppot boerenkool is genoeg. Aangevuld met een dikke vette rookworst, hmm heerlijk.  Inmiddels zijn we aardig afgeweken, waar waren we gebleven. Oh ja, 1949. Vanaf dit moment is het al onrustig aan de andere kant van de wereld, maar eigenlijk is 1949 een prachtig jaartal. Stel je voor: je neemt 1949 en trekt hier 23 vanaf. Dan kom je uit op 1926. Laat dit het jaartal zijn waarop de VV Dokkum is opgericht. De club die groen en wit als clubkleuren heeft en afgelopen zaterdag onze tegenstander was. Een prachtig bruggetje nietwaar? Het niveau van dit verslag sluit dan ook naadloos aan op de wedstrijd die wij afgelopen zaterdag op de belabberde speelmat in Oosternijkerk legden.

 

Van te voren was het de bedoeling dat wij het slippertje van vorige week wilden rechtzetten in deze derby. We zinspeelden op revanche en daar bleef het ook bij. Helaas heeft de revanche er geen moment ingezeten tegen de Stadjes. De club uit de stad die voor altijd in de schaduw van grote broer Wees Snel Dokkum zal staan. DE eliteclub uit Dokkum waarbij de financiële mogelijkheden ongekend zijn, waar de kunstgrasvelden uit de grond worden gestampt en waarbij geld geen rol speelt. Hier spelen de “mooiboys” en wordt fysiek voetbal niet getolereerd. De manschappen onder leiding van trainer Olivier daarentegen lieten zaterdag zien dat ze niet vies zijn van grote mannenvoetbal. Vanaf minuut één werden de persoonlijke duels gewonnen en dicteerden de Dokkumers de wedstrijd. Het centrale duo van de gasten stond als een blok en lieten onze voorwaartsen geen minuut in hun spel komen. Overigens had de rest van ons team ook weinig in te brengen. Na een dik kwartier gespeeld te hebben, viel de 0-1. In eerste instantie wist Lassie nog redding te brengen op een schot van de aanvoerder, maar in de rebound wist zijn collega aanvaller de score te openen. Halverwege de 1e helft viel ook de 0-2. In deze fase mochten in onze handen knijpen dat de score niet verder opliep. In de rust liet Boskamp dan ook weten dat hij niet tevreden was. Dit is waarschijnlijk op het gehele sportpark te horen geweest. Er werden in de rust dan ook twee wissels doorgevoerd, de Likker en Stoch verlieten de loopgraven en werden vervangen door Cissé en Klazovic.

 

De 2e helft was iets beter vanuit RoptaBoys perspectief gezien.  Er werd zo nu en dan echt gecombineerd, maar dit leverde weinig uitgespeelde kansen op. Daarentegen bleef Dokkum dreigend, maar vergaten zij de trekker over te halen. Pistoolloze cowboys, waarbij de man met de knoet in dit opzicht de hoofdrol opeiste. Zijn groengele hart weerhield hem ervan om ons te vernederen. Zeker drie momenten waarop hij één op één kwam waren niet aan hem besteed. Lassie kwam iedere keer als winnaar tevoorschijn. Het moet dan ook gezegd worden dat mede door Lassie de score niet verder opliep. Ik voorzie dan ook dat de Stadjes komende week waarschijnlijk meer op het onderdeel “afronden” zullen gaan trainen. Al met al, chapeau voor de gasten, met goed voetbal waren ze ons vandaag te machtig. Aanstaande zaterdag mogen we aantreden tegen de heren van BCV 3 uit Burgum. Weer een sterke tegenstander. Het zal in ieder geval puzzelen geblazen worden voor Boskamp gezien de blessures van Walther P5 en MiniBean. Daarnaast is Joran druk bezig met zijn revalidatieproces. Een placentabehandeling bij een anonieme arts uit Servië zal ervoor moeten zorgen dat “El Kapitano” wordt klaargestoomd voor deze match. Ook moeten we langzamerhand afscheid nemen van Binkey, die ons in januari zal verlaten om zijn leven verder te leven als Aboriginal. Een langgekoesterde droom die ervoor doet zorgen dat hij de komende weken langzaam aan afscheid zal nemen van al het mooie dat het vlaggenschip represent. Gezelligheid, bier, zo nu en dan goed voetbal maar bovenal slap ouwehoeren. Vanuit dit perspectief gezien ontwikkelen wij ons iedere week meer en meer. Aan Boskamp en ons als spelers de uitdaging om te kijken waar de lat ligt. Want zoals een onderwijsinstantie al aangeeft: de stok zijn wij en de lat ligt op beide doelpalen.  Tot volgende week!

Overige uitslagen:

Be Quick 3 – VIOD 2: 1-5

WTOC 2 – BCV 3: 1-3

Broekster Boys 3 – V en V ’68 2: 5-1

Harkemase Boys 3 – Friese Boys 2: 2-4