Ruim een week geleden moest het gebeuren, een wonderlijke uitslag neerzetten om vervolgens op miraculeuze wijze de nacompetitie te ontlopen. De boodschap was zo simpel, echter was de uitvoering van een bedenkelijk niveau. Waar wij als ’t Vlaggenskip jarenlang onze selectie bewierookten is het nu tijd om eens in de spreekwoordelijke spiegel te gaan kijken. Het staat boven kijf dat wij ons opleidingsteam in de afgelopen seizoenen hebben geholpen het niveau aldaar omhoog te krikken. Bepalende spelers als Penny, The Butcher en zoals het schijnt Willem hebben de stap of gaan de stap zetten naar het paradepaardje van de club. Een teken dat er de afgelopen jaren een bizarre ontwikkeling is ontstaan, welke echter in 2018 een halt is toegeroepen.

Blessures, een veel te smalle selectie en andere omstandigheden hebben ervoor gezorgd dat het ooit zo flamboyante gezelschap zich moet gaan richten op de nacompetitie. Waar veel spelers dit als doel hadden gesteld, waren veel spelers zichtbaar ontdaan door deze gebeurtenis. Degradatievoetbal hoort niet bij een team als ’t Vlaggenskip, echter is dit wel de realiteit. De afsluitende thuiswedstrijd werd een aanfluiting. De studenten uit Groningen namen op gepaste wijze wraak van de thuisnederlaag welke zij eind vorig jaar leden. Na een schamele 90 minuten stond er een tranen trekkende uitslag op het scorebord, 0-10. Zo zie je maar weer, er is niks leuks aan 010. Het is een klote stad, een meer dan vervelende uitslag en 10 biertjes is waardeloos wanneer je 11 biertjes kunt krijgen.

Eigenlijk was er tot de 0-9 weinig aan de hand, maar bij de 0-10 knakte er wat bij de enkele spelers die nog op het veld stonden. Het was voor Boskamp al een flinke uitdaging om elf fitte spelers te verzamelen, dat er dan ook nog spelers weigeren omdat ze te bang zijn dat ze geblesseerd raken, tsja dan wordt het er voor onze technische staf bijna onmogelijk gemaakt. Een bijzondere actie, welke vanuit het technisch beleid welke binnen Ropta Boys geldt, bestraft zou moet worden. Naar alle waarschijnlijkheid zou zijn toevoeging weinig hebben uitgemaakt, maar het gaat natuurlijk om het principe. Als groengeel bolwerk moeten wij elkaar helpen, in goede en slechte tijden. Dat is onze plicht.

Wat ook onze plicht is, is om onze club financieel te laten groeien. Onder een stralend zonnetje werd er, na enkele gezapige weken, weer ouderwets gepot en gezopen. De nederlaag was al snel vergeten, en werd er gesproken over de actualiteit. De crisis in Venezuela, de op handen zijnde overstap van Paul de Leeuw naar RTL en hoe Nederland het komende WK moet gaan winnen. Waar ons voetbalniveau een bedenkelijk niveau heeft bereikt, laten wij qua bierdrinken nog zien goed mee te kunnen. De nodige Freddy’s en Hertog Bobkes werden verorberd, en op de achtergrond sloot het 1e elftal het seizoen af met een gelijkspel. Mooi trouwens om te zien dat onze oud sterspeler, Mooibroekje, zich moeiteloos staande hield. Wat na de wedstrijd gebeurde stak de spelers van ’t Vlaggenskip. De collega’s van het 1e elftal werden bedolven onder kratten bier. Wij ook, maar wij mochten er voor betalen zoals het hoort.

Laat voorop staan, de 2e seizoenshelft is een lachertje geweest, maar wederom werd duidelijk dat ’t Vlaggenskip zinkende is en bij tijd en wijle achtergesteld wordt. Qua prestaties en trainingsopkomsten is het waardeloos. Pupillenuitslagen, trainingen die vaker niet dan wel doorgaan mede door de vele blessures. Laat voorop staan, de 1e selectie is zeker dit jaar het paradepaardje van de club. Waar zij in de nacompetitie spelen om promotie, mogen wij zoals eerder aangegeven strijden tegen degradatie. Op dit moment hebben ze echter nog niks concreet behaald, maar werden wel (weer) overladen met goudgeel vocht. Uiteraard stonden wij ook niet droog, maar werd dit niet betaald vanuit contributie inkomsten. Dit leverde de nodige irritatie op en hierdoor werd het verlangen om ons af te scheiden gestimuleerd.

Tussen het bier drinken door werd een select gezelschap geformeerd om de mogelijkheden te onderzoeken naar zelfstandigheid. Al vrij snel werd het volgende duidelijk. De standplaats wordt Nijewier, It Hokje hoofdsponsor, en een Duitse clubnaam is een stille wens van Dranko en de verder anonieme Suhas. Een club waar iedereen gelijk wordt behandeld, en er na iedere wedstrijd standaard een gratis krat bier wordt verstrekt aan ieder team. De komende weken zal er meer duidelijk worden gegeven, en de eerste spelers zijn ondertussen gestrikt.

Dan nog even terug naar de nacompetitie. Op 9 juni aanstaande zal er in de 2e ronde van de nacompetitie gestreden worden tegen VVS 2 uit Oostwold. Zij wisten gistermiddag Groen Geel 4, na verlenging, met 4-1 te verslaan. Het zal voor Boskamp en zijn staf een flinke uitdaging worden om minimaal elf spelers te verzamelen. De mannen uit Nijewier vieren dorpsfeest en er zijn nog steeds vele blessures. Mocht ’t Vlaggenskip winnen dan wordt er op 16 juni voor de laatste keer gespeeld, tegenstander zal de wederom een team uit het aardbevingsgebied zijn (Pelikaan S 2 of Oranje Nassau 3). Men kan de steun van de harde kern dan ook goed gebruiken, steun de groengele gladiatoren dan ook massaal vanaf 12:30.