De bal is rond (no shit Sherlock).
|Het leven bestaat uit regelmaat en structuur. Een standaard week bestaat grotendeels uit werken. Daarnaast duik je af en toe op je vriendin, maak je tijd vrij voor bier drinken met vrienden. Af en toe laat je je gezicht zien op het trainingsveld, en toon je je erbarmelijke voetbalkwaliteiten. Voorgaande jaren was je als spelers van ´t Vlaggenskip de schrik van menig tegenstander. Sportpark de Fiver was een onneembare vesting. Wanneer wij op bezoek kwamen hadden tegenstanders de broek al vol. Stinkend naar poep stonden ze op het veld. Dolgedraaid waren ze aan het einde van de wedstrijd, met een nog penetrantere geur van schijt om zich heen.
Voetballen tegen ´t Vlaggenskip was een straf. Het voelde alsof je urenlang ´ik ben een incapabele leerling die niet mag afkijken tijdens het onverwachte tentamen godsdienst’ schreef met een te kort krijtje op een te oud groen schoolbord. Half krassend met je nagels noteerde je met een grimas op je gezicht de nietszeggende tekst die je van je te dikke, naar koffie ruikende, shag rokende en autoritaire gedragende docent toegewezen had gekregen. Het eerste uur was je al naar de gang gestuurd omdat je Esther aan haar paardenstaarten had getrokken. Nog voor de pauze had je een mond vol propjes tegen de rug van de impopulaire Leroy gespuugd, omdat hij geen Friese naam had. Je had schijt aan alles, je was er enigszins trots op. De schrik van de mensen om je heen. Terror, je was er gek op. Ontzag moest er zijn, net zoals wanneer je het veld opstapte. Woeste blik, al vloekend en tierend betrad je het strijdtoneel. Dat was toen, de laatste weken lijkt de verzameling spelers een kudde makke schapen welke gezamenlijk op de rug liggen.
Momenteel is er veel discussie over hoe een wijkverpleegkundige haar dag besteedt. Wat een achterhaalde materie. Wanneer je de tijdsregistratie van een gemiddelde groengele voetballer erbij pakt valt je een ding op. Er is veel herhaling. De keeper vist met grote regelmaat ballen uit het net, wat een gevolg is van afstandelijk en niet verdedigen. Er is een duidelijke afspraak: de aanvallende tegenstander moet op z’n minst iedere vijf minuten een dreigende dan wel beslissende actie maken. Gedurende deze actie houdt het middenveld en de aanval zich afstandig. Hinderen is niet toegestaan. Laat staan een overtreding maken. Bij iedere tegengoal wordt er meer geschreeuwd naar elkaar, dan wat de zanger van goregrind band Carcass kan produceren.
Aan de overzijde, mochten we daar komen, mag er allesbehalve gescoord worden. Liever het leren speeltuig vakkundig verspelen, dan een medespeler in stelling brengen. Het lijkt de laatste weken een collectieve wanvertoning. Er wordt sneller tegen ons gescoord dan dat een achttienjarige Duitse jongeman zijn rijbewijs kwijtraakte. Los zand, collectief falen.
Een direct gevolg van een waslijst met missende spelers. Hierbij een kleine opsomming van al het missende materiaal wat de kleine volle fuhrer mist of moet missen:
– Willem de man die zijn wederopstanding maar 1 duel liet duren, de wedstrijd tegen VIOD was zowel zijn debuut als afscheidswedstrijd;
– Walther P5 wellicht zien we hem volgend jaar terug in ‘Help mijn man is klusser’, dat zou dan voor vele spelers de eerste keer zijn dat ze de stille genieter weer zien;
– Dr. Dre liet onlangs verstek gaan, omdat hij ook begint te klussen;
– Melman heeft eindelijk een nieuwe hamstring toegemeten gekregen, nadat deze ruim een maand geleden was besteld;
– Jacob T, de criminele makelaar, en Mini-Bean zijn vaker gekwetst dan de nietszeggende meisjes die de hunk van het team Remy moet versieren;
– SMS-Leon en de Bink zitten met knieproblemen al langer in de spreekwoordelijk lappenmand. Draagt u hun een warm hart toe, sms dan wederom LE-ON naar 2124.
Is het dan alleen maar kommer en kwel, eigenlijk wel. Ype heeft na anderhalf jaar bankzitten bij het 1e elftal besloten om zich definitief aan te sluiten bij de equipe van Aant. Melman is fit, maar ook weer niet. De met precisie ingemeten anderhalf meter lange hamstring functioneert nog niet naar behoren. Pak daarbij nog anderhalf hand vol jong grut, en er staat de laatste weken een verzameling van voetballers die elkaar alleen van naam kennen. Hierbij volgen een drietal korte en beknopte samenvatting van de afgelopen wedstrijden.
VIOD Driezum 2 – Ropta Boys 2
In een bij vlagen leuke en levendige wedstrijd wordt er met 0-2 gewonnen. Doelpunten makers zijn vergeten. In deze wedstrijd mochten wij nog wel verdedigen en scoren.
Ropta Boys 2 – Minnertsga 2
0-5 lijkt keihard, maar ook 2-7 had gekund. De veteranen met de prachtig blauwwitte shirts hadden geen kind aan de groengele pubers. Een kleine korfbal uitslag.
Blauw Wit ’34 4 – Ropta Boys 2
Hier een echte korfbal uitslag, 9-0. Beschamend en vernederend.
In de laatste twee wedstrijden was het diep treurig wat de manschappen van het zinkende Vlaggenskip lieten zien. Nog treuriger dan het nieuws dat Emiel Ratelband zijn verzoek voor verlaging van zijn leeftijd is afgewezen. We zijn uitgelachen door een verzameling achter-de-bar-werkende-alcoholisten, welke zich na de wedstrijd bezatten in de eigen kleedkamer. We zijn vernederd op een manier waarop Lena jaloers zou zijn. Lena, de vrouw die waarschijnlijk de halve club al heeft gescoord en bekend is van haar pikante kennismaking bij Ex on the Beach. Als wij als team de bezieling hebben welke zij voor seks heeft, dan gaan wij dit seizoen vast wel weer scoren.