v.v. Ropta Boys sinds 1965

Berlikum 2 – Ropta Boys 2

Old school phenomenon!

De tekst hoor je niet, maar daar sta je midden in het walhalla. Gelukkig luisterde je het nummer dagelijks. Vroeger vanaf de cd, later via kazaa of limewire, want downloaden was halverwege de jaren 2000 in. Je was nog een van de oude stempel, en had nog steeds schijt aan de maatschappij. Aan de bas voel je het, nu komt de tekst: You wanna live, you wanna die, thrillseeker! Put your hands against the Goddamn speaker! Thrillseekaaah!
Daar ga je dan, je Cavello losjes om je middel. Op je linker bovenarm één of andere vage tribal, en op rechts het Thunderdome symbool. Nike Air-Max om je pootjes en ondertussen gutst het zweet over je hoofd, want je hebt geen haar om dit te tegen te houden. Voor je staan een groep hossende gabbertinnetjes. Haartjes strak achterover, natuurlijk in een staart. De ogen leip in het hoofd, want de pilletjes beginnen te werken. DJ Paul Elstak begon de avond, en nu sta je te hakken op Neophyte. Straks nog even een nakje, en dan de avond uitbeuken op Angerfist.

Gabber werd je niet, je was het. Halverwege de jaren negentig kende het gabberisme zijn hoogtijddagen. Muziek met gitaren was van vroeger, 200 beats per minuut, dit was de shit. Half mannelijk Nederland scheerde zijn hoofd kaal, en de vrouwtjes spoten bussen vol haarlak in het haar. Weekend was het moment om te leven, doordeweeks kwam je bij van de slijtageslag op je lichaam. Ondertussen is dit veranderd. Vandaag de dag sta je te zweven op trance of speel je luchtgitaar bij Metallica. Natuurlijk zijn er nog steeds gabbers, maar deze bedreigde soort zie je steeds minder. Het wordt met uitsterven bedreigd. Het is dan ook goed om te zien dat Berlikum het Friese paradijs is voor de Noordelijke Hardcore scene. Ieder weekend staat Sans Souci bol van de decibels. Iedereen kent wel iemand die zijn weekenden in het pittoreske plaatsje spendeert. Je hebt stiekem wel bewondering voor ze, de laatsten van hun soort. Iedere week dezelfde frequenties naar je hoofd geslingerd, maar dit zijn ze na een avondje snuiven, hakken en zagen snel wel weer vergeten. De neusschotjes zijn aan diggelen en de hersenpan is het een groot vergiet. Prachtig, dat mensen zich goed voelen in wat ze doen. Zij hebben schijt aan alle maatschappelijke kwesties, zij doen gewoon lekker hun ding.

Wij mochten zaterdag aantreden in het hiernamaals voor de kale koppen. Berlikum was sowieso de laatste tijd volop in het nieuws, helaas nogal negatief. Dat je dan vervolgens ook nog een flinke tik van it Vlaggenskip krijgt, dan kun je maar weer snel richting de psycholoog. De mannen in het oranje hadden van te voren nog voldoende zelfvertrouwen. Vanaf het begin lieten ze merken dat zij de baas in eigen huis waren. Vol bravoure liepen ze door de warming-up van de vedettes van Boskamp heen. Wij zagen er de humor wel van in, en voerden het tempo op. Op dat moment zag je al de eerste haarscheurtjes ontstaan. In dat opzicht zijn er veel overeenkomsten met de Oranje Leeuwen. Ook zij presteren zeer slecht onder druk, en laten zich het kaas van het brood eten door voetbalnaties als Zweden en Bulgarije.

Nadat de heer Pol de wedstrijd in beweging bracht, trokken wij als gasten het initiatief naar ons toe. Met veel pressie en vlotte aanvallen werd de achterhoede keer op keer getest. Uiteindelijk wist de witte windhond met twee doelpunten de score op 0-2 te brengen, een unicum. Natuurlijk staat hij erom bekend extreem doelgericht te zijn. Op deze momenten gaan zijn oogkleppen op en heeft hij alleen nog maar oog voor het doel van de tegenstander. Teamgenoten en andere belangstellenden zijn dan onzichtbaar voor hem, waardoor hij vaak vogelvrije medespelers over het hoofd ziet. Mocht hij in de toekomst meer oog hebben voor zijn liefhebbende voetbalvrienden, dan is hij in combinatie met zijn snelheid een te vrezen wapen. Een wapen waar Noord-Korea jaloers op zou zijn. Laten we terug gaan naar de wedstijd, het werd vanuit het niets 1-2, een slippertje op het middenveld werd door de spits afgestraft. ‘En no d’r oer hinne klappe’, aldus de spits anex aanvoerder. De gedachte was goed, maar nog geen minuut later scoorde de Uberkabouter de 1-3. Dit was tevens de ruststand.

Na de rust kwamen The Butcher en Walther P5 in het veld voor Drieske en Bompa. Bompa had andere verplichtingen en werd niet veel later door de Zonnebloem opgehaald voor een gezellig uitje. Drieske moest nog bijkomen van zijn Thunderdome feest van de week ervoor.
Dit zorgde voor een onveranderd spelbeeld. De equipe van Boskamp was veel sterker dan zijn tegenstander, en Piet de Hooligan zag met zijn Simon dat het goed was. Met veel liefde reeg hij de foto’s aaneen, onze dank daarvoor. Rond het uur loste de keeper van Berlikum een houdbaar schot van Mini-Bean, waarna Tim de rebound koelbloedig binnenschoot. Niet veel later ramde Mini-Bean een vrijetrap tegen de touwen. Dit was ook het sein om de moegestreden vedette te wisselen. Onder hevig applaus verliet hij het groene asfalt en werd vervangen door Klazovic. Ondanks de wisselingen werd 2e klasser Berlikum van het kastje naar de muur gespeeld, wat uiteindelijk resulteerde in nog drie doelpunten. Tim schoot beheerst binnen, Jimkesma maakte een Huntelaartje en The Butcher stond even later op de goede plek. Tussen deze doelpunten door wist de thuisspelende ploeg nog een doelpunt voor de statistieken te maken. Daarnaast werden nog enkele Belsummers op de bon geslingerd. Met name de aanvoerder kon de nederlaag moeilijk verkroppen. Als een befaamde gabber was hij aan het hakken en zagen op elk gedeelte van het kunstgrasveld.

Net na 14:15 floot de leidsman af, en werd er feest gevierd. Na jaren anoniem in de beker te hebben deelgenomen, hebben we nu op een positieve manier de eerste horde genomen. Drie overwinningen, 16 doelpunten voor en 4 tegen. Niet een slecht begin, en op deze manier is voetballen in Europa weer een stapje dichterbij gekomen. Komende zaterdag wacht alweer de volgende test, het eerste competitieduel in de 2e klasse. Om 14:30 wacht Drachtster Boys 3, een team welke vorig jaar nog 1e klasse voetbalde. We zijn benieuwd waar wij staan, en gaan vol frisse tegenzin naar het dorp onder de rook van Ljouwert.