We zijn alweer een week verder, ‘de tiid hald gjin skoft’.  Een bizarre week, waarbij de aanslagen in België begin deze week de boventoon voerde in Nederland maar ook ver daarbuiten. De wereld stond even stil, tientallen mensen kwamen om. Dit leed gun je niemand, maar vanaf het moment dat het nieuws naar buiten kwam dat El Salvador was overleden, verdween het leed in België naar de achtergrond. Heel Nederland was in rep en roer, want onze nummer 14, Johan Cruijff, was niet meer. De man die de Nederlandse taal verrijkte met zijn Cruijffiaanse uitspraken als: ‘simpel voetballen is het moeilijkst’ en ‘je moet schieten, anders kan je niet scoren’. De man was en is een legende, en blijft misschien wel de beste voetballer die ooit op deze aardbol heeft rondgelopen.  De emoties rondom het overlijden van deze held was ook hoog bij de spelers van het vlaggenschip geschoten, en dan met name bij de schildersgilde die ons elitekorps rijk is.

 

Pablo Picasso heeft hier uiteraard een goede reden voor, namelijk: een schilder heeft problemen om de gevoelens en de manier van zien los te laten wanneer hij niet kan schilderen. Klazoviç en Willem waren dan ook de hoofdrolspelers tijdens de 2e trainingssessie van afgelopen week. Beide spelers zitten al jaren in het schildersvak en werken ieder afzonderlijk bij elkanders concurrenten. Door het regenachtige weer van afgelopen week waren de heren verplicht om binnen te werken, maar in sommige gevallen waren de ververs zelfs verplicht om ‘werkloos’ te zijn. De combinatie van het niet werken plus OPS, oftewel de schildersziekte, zorgde voor kortsluiting in het centrale zenuwstelsel wat ertoe leidde dat beide heren emotioneel enigszins labiel waren. Een korte maar heftige woordenwisseling deed Boskamp ertoe beslissen de donderdagtraining voortijdig te staken en had zodoende maling aan bovenstaande onzin. Wel moesten beide hoofdrolspelers zich zaterdagochtend om 08:00 melden op sportpark de Fiver om zich te verantwoorden voor het puberale gedrag.

Zaterdagochtend, 26 maart, 800 uur. Na een kort gesprek lopen beide heren als vrienden de bestuurskamer uit en besluiten later die dag de volle 100 procent te geven tegen de Swaggaboys uit Kollumerswagger (wat beide heren ook waarmaakten). In vorige verslagen werd er al eens gesproken over het mooie lenteweer, zaterdag was het niet anders. Jongens, wat een weelde! Het zonnetje liet zich zien zoals het bij de Teletubbies iedere dag doet, het opleidingsteam was vrij wat betekende dat wij onze kunsten voor nog meer liefhebbers mochten vertonen. Alle ingrediënten voor een mooie middag, dat het uiteindelijk ook werd.

 

In eerste instantie viel de publieke belangstelling enigszins tegen, een handvol diehard fans waren vanaf het begin aanwezig om de altijd spectaculaire warming-up te aanschouwen. Dit valt in het niks bij de publieke belangstelling voor de Golden State Warriors in The United States of America. The Warriors zijn een basketbalteam uit het welbekende obesitasland. Voor de mensen die trouwens niet weten wat basketbal inhoud, deze sport kun je vergelijken met korfbal, alleen word bij het basketballen niet gemend gedoucht. Ruim een uur voor iedere thuiswedstrijd is het stadion aldaar uitverkocht om zodoende de kunsten van Stephen Curry te aanschouwen. Chef Curry is de Lionel Messi van het basketbal. Ruim van te voren begint hij individueel met zijn warming-up en schiet vanuit alle hoeken en standen op de basket, toeschouwers stromen speciaal toe om deze show te aanschouwen. Jammer was het dan ook dat ruim 75% van de uiteindelijk aanwezige supporters de warming-up van het vlaggenschip misten, toch werden de aanwezigen uiteindelijk getrakteerd op een spectaculaire pot voetbal aan de rand van het Oosternijkerker bos.

 

De tos werd gewonnen door de Fryske Boys, waardoor de groen-gele machine de wedstrijd in gang mocht brengen. Vanaf moment één stond er een geconcentreerd team die koste wat kost de drie punten in eigen huis wilde gaan houden. Hoog druk zetten, persoonlijke duels winnen en de tegenstander geen moment in z’n spel laten komen, dit waren de ingrediënten die de bezoekers uiteindelijk te machtig waren. Na zo’n vijf minuten resulteerde dit in de openingsgoal van Seamon. Een vrijetrap van Mini-Bean werd door de spits over de uitkomende keeper gekopt. Op dat moment terecht, en de gastheren bleven druk uitoefenen op de tegenstander. In de 14e minuut werd de wedstrijd stilgelegd ten faveure van de Verlosser. Een minuut lang handjes klappen viel voor de meesten vies tegen, blauwe vingers, zere handpalmen, Boskamp en zijn assistenten hadden het na deze minuut maar druk met blessurebehandelingen. De besproken handjes werden later in de wedstrijd ook op andere wijze ingezet, maar hierover later meer. Na het korte oponthoud kwamen de rood-witten iets beter in het spel. Via het welbekende recept, bal inleveren bij de aanvoerder die vervolgens met een diagonale bal de spits zoekt, werd laatstgenoemde gevonden. Na een perfecte steekbal achter de verdediging werd het doel op een haar na gemist door de doelpuntenmachine van de Kollumerswaggers. Hierna gaven de helden van Boskamp gas. Een dieptebal op Willem werd tot doelpunt gepromoveerd, luttele minuten later werd een fout in de verdediging feilloos afgestraft door de Mini-Douche. De gehele eerste helft een oppermachtig RoptaBoys dat verzuimde de score verder uit te breiden, wat betekende dat met een 3-0 voorsprong de rust werd ingegaan.

 

De 2e helft begon zoals de 1e helft eindigde, de elf groengele matadoren behielden de regie. Nadat de Mini-Douche onzedelijk werd betast door zijn tegenstander in de beruchte zestien meter, besloot de scheidsrechter de bal op de stip te leggen. De Likker ging er eens goed voor staan, legde aan, maar keeper Auke (geen familie van zanger Auke) tikte de bal uit de rechterkruising. Hierdoor bleven de gastheren in de wedstrijd, en kwamen na 15 minuten in de 2e helft op 3-1 nadat de spits zijn eigen versierde vrijetrap verzilverde. De vrijetrap kwam tot stand nadat de bonkige spits theatraal naar de grond ging nadat zijn situatie tamelijk uitzichtloos was. Kort na zijn doelpunt moest de spits samen met de Potlood met rood vertrekken. Een duel waarbij hij in eerste instantie de bal speelde om vervolgens de enkel te raken van Mini-Bean escaleerde in een opstootje. Wat hier gebeurde valt niet goed te keuren, waardoor beide heren voortijdig de catacomben moesten opzoeken. Niet lang daarna kwamen de gasten terug tot 3-2, nadat een houdbaar schot door de Badslipper via de paal in zijn eigen goal werd gewerkt. Vanaf dat moment roken de Swaggers bloed, maar kregen zij de deksel op de neus. Een afgeslagen corner kwam voor de voeten van Willem. Hij schoot de bal in gedachten in de kruising, maar de realiteit raakte hij de bal zo beroerd dat het leren speeltuig voor de voeten van Seamon belande. Deze promoveerde deze mislukte poging tot een wonderschoon doelpunt. Op een manier zoals alleen El Salvador dat in zijn beste jaren kon, bracht hij de bal achter het standbeen langs in de goal. Hiermee was het verzet van de tegenstander gebroken en werd de score nog uitgebreid door twee goals van de Likker. Uiteindelijk een dik verdiende overwinning voor het trainersduo Boskamp&Joran.

 

Volgende week wacht de topper uit tegen Dokkum. De nummer één leek voor de winterstop onbedreigd richting het kampioenschap te gaan, maar ook de groen-witten hebben te maken met een vormcrisis. Blessures en vertrekkende spelers bij het 1e elftal en personele problemen binnen de eigen selectie betekent dat de heren nu uit een ander vaatje moeten tappen. Bij de groengele brigade lijkt de wind weer goed in de zeilen te staan. MF’ke die vorige week zijn rentree maakte na een kruisbandblessure, Walther P5 zijn blessure lijkt mee te vallen en een fit opleidingsteam zorgt ervoor dat Boskamp en co nu over voldoende mogelijkheden beschikken om keuzes te maken binnen de selectie. Wij zijn er klaar voor om volgende week te knallen tegen de koploper om zodoende de thuis nederlaag recht te zetten en wellicht nog mee te dingen om het kampioenschap in de 3e klasse D.  

 

Via deze weg willen wij de volgende personen nog bedanken:

– Marten, voor de perfect opgepompte voetballen.

– JMC, voor een foutloze optreden als vlagger.

– Dranko, Potlood en Seamon die zich als nieuwe rekruten zich goed staande hielden binnen het vlaggenschip.

– En natuurlijk Wijnand, die als kakkerlak een goede wedstrijd floot en in fases veel toeliet zodat de wedstrijd constant op en neer ging.

 

Helaas viel de belangstelling namens het opleidingsteam enigszins tegen, Schöne en Tim werden gespot, maar goed beide heren hebben ook al regelmatig mogen ruiken aan het grote werk. Aanstaande zaterdag zullen wij uiteraard weer paraat staan om bovenstaande heren en de zaterdag niet-aanwezige teamgenoten te steunen tijdens de uitwedstrijd in Twijzel. Waar zij ook gaan, wij blijven 90 minutenlang achter onze club staan! Oant nije wieke!

Overige uitslagen:

BCV 3 – Dokkum 2: 0-1

WTOC 2 – Be Quick 3: 0-1